Paris?

Paryż - miasto świateł, zakochanych, niesamowitej magii, wspaniałego jedzenia, przystojnych francuzów. Pełen przepychu a zarazem prosty i wyrafinowany. Mekka dla każdego, kto chce mieć choć trochę do czynienia z modą. Romantyczne tło dla moich ukochanych czarno-białych filmów jak Casablanca, Mężczyźni wolą blondynki, Sabrina, Jak ukraść milion dolarów?. Kiedy zapytasz dziewczynę, gdzie chce jechać z pewnością powie Paryż. Bo która z nas nie chciałaby przejść się brzegiem Sekwany, zjeść świeżego croissanta i dostać kwiatów od przystojnego francuza, kupionych u przydrożnych sprzedawców?
Osobiście uważam, że Paryż był najbardziej fascynujący w okresie międzywojennym, w okresie wielkich przemian. Hucznych imprez, szalonych nocy i pod panowaniem wspaniałej Gabrielle Bonheur "Coco" Chanel - mojej muzy, której atelier do dziś dzień znajduje się na Rue Cambon. Wielka moda i wielka miłość, po to chcemy zobaczyć Paryż. Dlatego o nim śnimy.

Jestem wielką fanką nakryć głowy, od kapeluszy, toczków przez berety do woalek i przypinek. Dzisiaj postawiłam na beret. A wiadomo beret to symbol Francji. Mimo, że na początku był przeznaczony jedynie dla mężczyzn to kobiety go wprost pokochały. Ja również. Dodaje on szyku i sprawia, że od razu czujesz się bardziej wyrafinowanie, a ja uwielbiam to uczucie. Ten stary szyk, glamour, elegancja, której teraz się nie spotyka. Żyjemy w "wygodnym" świecie, pełnym dresów, adidasów, trampek, które są aktualnie akceptowalne nawet w biurze. Cieszymy się, że nie musimy nosić sztywnych garniturów i sukienek, że nie musimy przestrzegać etykiety ubioru, bo "wszystko" jest aktualnie dozwolone i społecznie słuszne. A gdzieś po drodze w pogoni za tą pozorną wygodą zagubiliśmy tę magię jaką daje ubiór. Jaką siłę daje nam eleganckie ubranie, czerwona szminka czy wysokie obcasy. Niezmiernie razi mnie, gdy czyjś strój lekceważy wydarzenie, którego jestem częścią. Może nie pasuję do tego współczesnego świata, ale też nie zamierzam się zmieniać. Ubranie jest moją magią. Mimo, że większość nie zrozumie dlaczego z własnej woli wybieram szpilki zamiast trampek, to jest to mój świadomy wybór. Często słyszę komentarze typu: "Czy nie jesteś za elegancka?" "Mi by się nie chciało tak codziennie malować ani nic.", ale czy to nie świadczy o tej osobie a nie o mnie? Dzisiaj możesz wszystko. Ja lubię być za elegancka. Szkoda, że otacza mnie ten pęd, dres i wiele innych rzeczy, których nie rozumiem. Ale w moim świecie zakładam mój beret i idę napić się herbaty w słońcu. Któregoś dnia w Paryżu, mam nadzieję. Zapraszam na odrobinę francuskiej inspiracji przy dźwiękach cudownej Edith Piaf.

And remember we'll ALWAYS have Paris.

Soundtrack: Edith Piaf - Milord

Beret: noname

Szal: noname

Futerko: jimika

Body: topshop

Spodnie: reserved

Buty: nio nio

Torebka: japelle by shilton

Biżuteria: vintage